Begrafenis in AKHA dorp.
Door: Dana
Blijf op de hoogte en volg Annemijn&Dana
19 December 2013 | Thailand, Chiang Rai
Na onze geweldige show hebben wij maandag gewoon weer Engelse lessen gegeven. De meiden vinden High School Musical erg leuk, we hebben die film met hen gekeken en ondertussen hebben zij alle Engelse woordjes die ze herkende opgeschreven. We merken dat ze goed vooruit gaan!
Vandaag hebben geen les gegeven en morgen word het tijd voor een nieuwe Engelse songtekst.
Vandaag zijn we samen met Father Pensa en 4 meisjes uit het tehuis naar een AKHA dorpje geweest hier ver vandaan. Het was een lange rit met de auto, maar wij vonden dat totaal niet erg. Onderweg was heel veel te zien en het stuk door de bergen was erg mooi. Ik heb al veel bergen en uitzichten gezien maar dit maakte wel veel indruk. Onverharde paden, berg op berg af,ver uitzicht, veel groen, stromende riviertjes, hutjes midden op bergen, het zag er echt beetje uit als de jungle, en natuurlijk het zonnetje erbij die alles extra mooi maakte.
De vorige keer dat we naar een AKHA dorp gingen waren we 1,5 uur in het dorpje en waren we blij dat we terug gingen, en nu moesten we er heel de dag blijven. Toen wij aankwamen waren we wel een beetje zenuwachtig, zagen op tegen het eten en de hygiëne van de mensen.
Meteen toen wij de auto uitstapte werden wij met veel glimlachen en schuddende handen begroet. Alle mensen kijken erg tegen ons op en gedragen zich heel erg onderdanig.
In het dorpje was erg veel drukte, alle mensen leven buiten en het was een gezellige boel. Wij gingen bij de mensen zitten en hebben hier ons eerste biertje genuttigd in 6,5 week tijd. Wat smaakte die heerlijk zeg. In het glas durfde we alleen niet te kijken, want schoon was die zeker niet. Na 1 slokje te nemen vulde ze ons glas elke keer direct al weer aan. Ook kregen wij nog een glas Fanta, een shotje whisky en een kopje Thee, allemaal voor ons neus gezet. Daar zit je dan met 4 glazen voor je neus..
Al snel was het tijd om te gaan lunchen. Voor we weg gingen had Father Pensa ons verteld dat hij niet wist wat we zouden krijgen en dat we maar wat broodjes moesten meenemen voor de zekerheid.
Toen we in het 'huisje' kwamen om te gaan eten stond er een tafel vol met allemaal eten, maar geen eten dat wij kennen of gewend zijn. Het zag er opzich allemaal wel lekker uit, maar Father Pensa had ons aangegeven wat wij wel en niet konden eten.. Wat hij aangaf dat we konden eten sprak ons niet echt aan. Uiteindelijk hebben wij ons gedachten toch maar even op 0 gezet en rijst met een paar taaie vleesjes gegeten. Het 'toetje' was daarin tegen erg lekker, we kregen watermeloen, mini mandarijntjes en zonnebloempitten.
Heel de dag waren de mensen heel erg vrolijk, wat wij natuurlijk niet begrepen want we waren gekomen voor een begrafenis dienst die Father Pensa zou leiden.
Na het eten was de tijd dan ook aangebroken voor de begrafenis, wat een ervaring.. De mensen verzamelde in de kerk, de kist was in het midden gezet en werd gedragen aan Bananenboomstammen. Er werd een dienst gehouden, veel mensen zaten in de kerk maar ook veel mensen zaten op hun knieën buiten de dienst te volgen.
Na de dienst gingen wij met z'n allen naar de 'begraafplaats', dit was midden in de jungle, wat een klim zeg. Toen we aankwamen bij het graf en iedereen er om heen stond lieten ze met touwen de kist het graf in zakken.. De spullen van de overleden vrouw werden allemaal bovenop de kist gelegd en toen was het tijd om haar echt te begraven. Alle mensen werden op dat moment heel erg blij en gooide allemaal een handje zand op de kist. Met soort van scheppen gingen daarna de mannen het graf dicht gooien terwijl de anderen erom heen stonden te zingen, en shotjes whisky dronken.
Toen het graf helemaal af en dicht was stak iedereen een kaasje aan en zetten die in het graf en sommige legden er ook nog een mooi bloemstuk bij.
Vervolgens liep iedereen weer terug naar het dorpje vanaf de begraafplaats in de jungle.
Eenmaal terug in het dorpje was de sfeer nog steeds goed. We kwamen als een van de laatste terug en ondertussen waren de jongens alweer met muziek aan het 'chille' alsof er niks gebeurd was. Wij moesten er wel een beetje van lachen en vonden het mooi om te zien.
We hebben er ook een stukje van gefilmd, als het uploaden lukt komt die ook op de blog te staan.
We dronken nog 1 glaasje bij het hutje en toen was het voor ons weer tijd naar huis te gaan.
Deze dag is een grote ervaring voor ons geweest, de manier hoe mensen leven en omgaan met gebeurtenissen in het leven. De mooie omgeving en de bijzondere samenleving.
Noij heeft tegen ons gezegd: dit was jullie eerste grote ervaring in het geliefde AKHA dorp, en volgende week met kerst zal jullie volgende worden, op een heel andere manier!
Wij kijken er naar uit en zijn erg benieuwd wat ons volgende week te wachten staat.
Vandaag hebben geen les gegeven en morgen word het tijd voor een nieuwe Engelse songtekst.
Vandaag zijn we samen met Father Pensa en 4 meisjes uit het tehuis naar een AKHA dorpje geweest hier ver vandaan. Het was een lange rit met de auto, maar wij vonden dat totaal niet erg. Onderweg was heel veel te zien en het stuk door de bergen was erg mooi. Ik heb al veel bergen en uitzichten gezien maar dit maakte wel veel indruk. Onverharde paden, berg op berg af,ver uitzicht, veel groen, stromende riviertjes, hutjes midden op bergen, het zag er echt beetje uit als de jungle, en natuurlijk het zonnetje erbij die alles extra mooi maakte.
De vorige keer dat we naar een AKHA dorp gingen waren we 1,5 uur in het dorpje en waren we blij dat we terug gingen, en nu moesten we er heel de dag blijven. Toen wij aankwamen waren we wel een beetje zenuwachtig, zagen op tegen het eten en de hygiëne van de mensen.
Meteen toen wij de auto uitstapte werden wij met veel glimlachen en schuddende handen begroet. Alle mensen kijken erg tegen ons op en gedragen zich heel erg onderdanig.
In het dorpje was erg veel drukte, alle mensen leven buiten en het was een gezellige boel. Wij gingen bij de mensen zitten en hebben hier ons eerste biertje genuttigd in 6,5 week tijd. Wat smaakte die heerlijk zeg. In het glas durfde we alleen niet te kijken, want schoon was die zeker niet. Na 1 slokje te nemen vulde ze ons glas elke keer direct al weer aan. Ook kregen wij nog een glas Fanta, een shotje whisky en een kopje Thee, allemaal voor ons neus gezet. Daar zit je dan met 4 glazen voor je neus..
Al snel was het tijd om te gaan lunchen. Voor we weg gingen had Father Pensa ons verteld dat hij niet wist wat we zouden krijgen en dat we maar wat broodjes moesten meenemen voor de zekerheid.
Toen we in het 'huisje' kwamen om te gaan eten stond er een tafel vol met allemaal eten, maar geen eten dat wij kennen of gewend zijn. Het zag er opzich allemaal wel lekker uit, maar Father Pensa had ons aangegeven wat wij wel en niet konden eten.. Wat hij aangaf dat we konden eten sprak ons niet echt aan. Uiteindelijk hebben wij ons gedachten toch maar even op 0 gezet en rijst met een paar taaie vleesjes gegeten. Het 'toetje' was daarin tegen erg lekker, we kregen watermeloen, mini mandarijntjes en zonnebloempitten.
Heel de dag waren de mensen heel erg vrolijk, wat wij natuurlijk niet begrepen want we waren gekomen voor een begrafenis dienst die Father Pensa zou leiden.
Na het eten was de tijd dan ook aangebroken voor de begrafenis, wat een ervaring.. De mensen verzamelde in de kerk, de kist was in het midden gezet en werd gedragen aan Bananenboomstammen. Er werd een dienst gehouden, veel mensen zaten in de kerk maar ook veel mensen zaten op hun knieën buiten de dienst te volgen.
Na de dienst gingen wij met z'n allen naar de 'begraafplaats', dit was midden in de jungle, wat een klim zeg. Toen we aankwamen bij het graf en iedereen er om heen stond lieten ze met touwen de kist het graf in zakken.. De spullen van de overleden vrouw werden allemaal bovenop de kist gelegd en toen was het tijd om haar echt te begraven. Alle mensen werden op dat moment heel erg blij en gooide allemaal een handje zand op de kist. Met soort van scheppen gingen daarna de mannen het graf dicht gooien terwijl de anderen erom heen stonden te zingen, en shotjes whisky dronken.
Toen het graf helemaal af en dicht was stak iedereen een kaasje aan en zetten die in het graf en sommige legden er ook nog een mooi bloemstuk bij.
Vervolgens liep iedereen weer terug naar het dorpje vanaf de begraafplaats in de jungle.
Eenmaal terug in het dorpje was de sfeer nog steeds goed. We kwamen als een van de laatste terug en ondertussen waren de jongens alweer met muziek aan het 'chille' alsof er niks gebeurd was. Wij moesten er wel een beetje van lachen en vonden het mooi om te zien.
We hebben er ook een stukje van gefilmd, als het uploaden lukt komt die ook op de blog te staan.
We dronken nog 1 glaasje bij het hutje en toen was het voor ons weer tijd naar huis te gaan.
Deze dag is een grote ervaring voor ons geweest, de manier hoe mensen leven en omgaan met gebeurtenissen in het leven. De mooie omgeving en de bijzondere samenleving.
Noij heeft tegen ons gezegd: dit was jullie eerste grote ervaring in het geliefde AKHA dorp, en volgende week met kerst zal jullie volgende worden, op een heel andere manier!
Wij kijken er naar uit en zijn erg benieuwd wat ons volgende week te wachten staat.
-
19 December 2013 - 21:13
Annet:
Meiden, wat een fantastische weergeven van jullie gebeurtenissen. Wat een goed idee om de kinderen woorden te laten herkennen uit de musical. En dan de belevenissen in het dorp, echt bijzonder. Hebben jullie ook een idee waar de vrolijkheid en blijheid van de mensen vandaan komen bij een toch zo verdrietige gebeurtenis?
Ik moest stiekem wel wat glimlachen om het natuurverhaal. Ik herinner me een tocht door de bergen waar Dana echt geen oog voor had..... Het doet me deugd dat je de natuur weet te waarderen :-)
De kerst komt eraan, wat kaal zonder jullie, maar weer vol van de belevenissen die jullie met ons gaan delen. Ook ik, en velen met mij, kijk uit naar jullie volgende verhaal. Ik vind trouwens dat jullie fantastische schrijven. Boeiend.
dikke knuffel, mama Annet -
19 December 2013 - 21:41
Fred:
Phoe hey,
Wat een ervaring hebben jullie weer opgedaan. Het leven vieren van iemand die is overleden.
Prachtige foto's zag ik weer.
Rob en ik hadden het voorrecht jullie te bezoeken. Wij waren erg onder de indruk van jullie werk aldaar. Wat goed dat jullie communiceren zonder de taal te beheersen. Het voelde als een warm bad, ondanks de hele eenvoudige omstandigheden is iedereen daar blij, liefdevol and zoals Noy steeds roept "happy". Sla dit alles maar definitief op in je geheugen en gebruik het in de toekomst.
Vandaag was ik weer op kantoor en kon de zaken veel beter relativeren. (gewoon omdat ik daar even bij jullie ben geweest) Ik hoop zo dat jullie dit ook mee gaan nemen naar Nederland. 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg'.
De tijd vliegt voorbij beste Dames, gebruik je tijd nog goed en zuig alles in je op.
Alvast hele fijne kerstdagen, ik ben zo nieuwsgierig hoe jullie dat daar met de kids gaan vieren?!
Groetjes aan Fr. Pensa, Noy, de staf en alle kinderen.
Kus,
trotse papa Fred -
20 December 2013 - 08:30
Edwin:
Hé Meiden,
Mooi omschreven wat jullie hebben meegemaakt!! Ja, op deze manier kun je een begrafenis ook beleven, verdrietig zijn van het overlijden maar vrolijk om de dingen die gegeven zijn tijdens het leven. Het is maar net hoe je er mee om gaat, mij staat de happiness meer aan.
Ik ben blij dat jullie Rob en Fred daar een beetje hebben begeleid anders hadden ze er zo verloren rond gehobbeld hahaha.
Ik heb Fred gesproken en die was erg enthousiast over de manier waarop jullie je daar staande houden. Als ik het goed begrijp zijn jullie geen vreemdelingen meer en hebben jullie je laten opnemen door de mensen daar.
Nou geniet van de komende dagen en zoals Fred zegt, zuig alle informatie op.
Dikke kus,
Nog een trotse pa. -
20 December 2013 - 22:41
Jacqueline Kranenburg:
Hey ladies,
De kerstvakantie is hier op school begonnen.
Tijd voor rust en jullie gaan gewoon door.
Dank je wel Dana voor jullie verhaal. Het geeft me weer inspiratie voor de lessen na de vakantie. Omgaan met ingrijpende gebeurtenissen is een thema wat op de lesplanning van Leerlijn Begeleiden staat.
Ben heel benieuwd hoe de bevolking daar de fasen van rouwverwerking doormaken en of dat dan anders is dan bij ons en of dat weer anders is dan de theorie beschrijft. Ik lees het graag in jullie verslag terug.
Ik wens jullie alvast hele gezellige kerstdagen.
Doen ze daar ook aan oud en nieuw vieren?
vuurwerk enzo?
Jullie zullen er vast ook je eigen feestje van maken.
Lieve groetjes!
Jacqueline Kranenburg
MBO Amersfoort
-
22 December 2013 - 16:49
Johan:
Beste Dames,
Via een kerstkaart gemaakt door de meisjes daar bij jullie, die ik kreeg van solis ben ik gaan zoeken op diverse sites en uiteindelijk hier terecht gekomen. Inmiddels heb ik jullie verslagen gelezen en ben ik onder de indruk geraakt van wat jullie daar doen.
Ik wens jullie hele fijne kerstdagen, een prettig 2014 maar vooral ook nog een nuttig verblijf in Thailand.
Ik kan dit alles erg waarderen en daarvoor een pluim !
Het geeft mij motivatie om ook mijn kinderen aan te sporen een stage te doen waarbij goed werk wordt gedaan en je het zelf aangenaam hebt.
Groet uit Belgie
-
22 December 2013 - 20:53
Germia:
Hoi Dana en Annemijn,
He he, eindelijk doet mijn internet het weer en heb ik de mooie indrukwekkende foto's en het verslag weer vol bewondering in mij op kunnen nemen!
Mooi hoe de mensen jullie met open armen en warmte als familie ontvangen! Dat ze ook zo onderdanig zijn zeg, daar zou ik mij wel wat ongemakkelijk bij voelen.
Heel mooi om te lezen hoe deze mensen naast het leven ook de dood respecteren en niet als iets engs zien, maar daar eervol mee omgaan en het op een bijzondere en intense manier vieren! Zo zie je maar, verdriet en happiness horen bij elkaar om een balans te vinden.
Heel fijn dat Rob en Fred zeer tevreden en onder de indruk zijn van jullie werk en hoe creatief jullie met alles omgaan zonder de taal machtig te zijn!! Ook voor Rob en Fred is het fijn om te ervaren dat het goed met jullie gaat. Dat is zeker een stempel op jullie werk dames!! ;)
Dana en Annemijn, het was weer heel fijn om jullie nieuwe ervaringen mee te mogen maken en ben weer heel benieuwd naar de komende nieuwe ervaringen zoals Fr Pensa jullie al beloofde!! ;)
De kerst vieren zonder je familie en voor de familie zonder jullie is wel wat kaler denk ik, maar aan de andere kant is de boom ook wel weer gevuld met jullie mooie onvergetelijke ervaringen die toch ook weer veel warmte en liefde meegeven en het gemis een beetje opvangen.
Annemijn en Dana,
ik wens jullie alvast hele fijne kerstdagen toe die jullie nu op de Thaise manier gaan vieren waarschijnlijk, en ook jullie familie wens ik graag (helaas) zonder jullie een hele fijne kerst toe!
Ho ho ho....... groetjes uit het sprookjesdorp, Germia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
